Σήμερα μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη Κυριακή συνέπεσαν δυο εορτές η Κυριακή του Θωμά και η εορτή του Αγίου Γεωργίου. Εορτή λίαν αγαπητή σε όλο τον Ελληνισμό, 'Άγιος προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς. Επίσης για τους έλληνες γεωργούς και κτηνοτρόφους σήμαινε την έναρξη του θερινού εξαμήνου. Ήταν η μέρα που ρογιάζονταν (έπιαναν εργασία) οι τσοπάνηδες και ξερογιάζονταν (διέκοπταν την εργασία τους). Το ρόγιασμα άρχιζε του Αγίου Γεωργίου και έληγε του Αγίου Δημητρίου. Πολλές εκκλησίες στη μνήμη του. Στην πόλη μας περιμετρικά σε τρεις συνοικίες. Έχω πολλές αναμνήσεις από αυτή τη μέρα, γιόρταζε και ο αείμνηστος νουνός μου. Από την παιδική μου ηλικία, μικρό κοριτσάκι στην εορτή στο στρατόπεδο Τρικάλων μέχρι τη σημερινή μου μαζί με τις φίλες μου στο πανηγύρι του Πύργου. Για την ανέγερση μιας εκκλησίας θέλω να σας αφηγηθώ μια ιστορία από το χωριό του πατέρα μου το Φανάρι Καρδίτσας:
Το 1912 με την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων έγινε επιστράτευση και η Πατρίδα μας κάλεσε πέντε κλάσεις. Οι επίστρατοι λοιπόν Φαναριώτες μαζεύτηκαν στον Κόμπελο για να φύγουν με το τραίνο στην Μονάδα κατάταξης. Ήταν πρωί της 23 Απριλίου 1912, του Αγίου Γεωργίου, όταν φθάσανε στο σημείο που βρίσκεται η βρύση. Άκουσαν την καμπάνα της Εκκλησίας από τη Λοξάδα. Έκαναν το σταυρό τους, προσευχήθηκαν και όλοι μαζί είπαν: «Άη-Γιώργη κάνε το θαύμα σου. Μεγάλο χωριό είμαστε αλλά δεν έχουμε εκκλησία στηο όνομα σου.Αν γυρίσουμε με το καλό από τον πόλεμο, εδώ σε αυτό το σημείο θα χτίσουμε εκκλησάκι στη Χάρη σου».
Ο Άγιος Γεώργιος άκουσε τις προσευχές τους. Τέλειωσαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι και οι επίστρατοι επέστρεψαν σχεδόν όλοι. Ένας νεκρός και τρεις τραυματίες ήταν οι απώλειες. Οι επιστρέψαντες μάζεψαν οικοδομικά υλικά και Φαναριώτες τεχνίτες έκτισαν το εκκλησάκι το 1916, πραγματοποιώντας έτσι το τάμα τους. Από τότε μαζεύονταν κάθε χρόνο εκεί στο εκκλησάκι κι ευχαριστούσαν τον Άγιο.
Today, on a sunny spring Sunday, two feasts coincided, the Sunday of Thomas and the feast of St. George. A holiday very dear to all Hellenism, patron saint of the Infantry and the Land Army. Also for Greek farmers and breeders it meant the start of the summer semester. It was the day when the shepherds rustled (started working) and dried (ceased their work). The sprinkling began on the day of Agios Georgios and ended on the day of Agios Dimitrios. Many churches in his memory. In our city around the perimeter in three districts. I have many memories of this day, my late mind was also celebrating. From my childhood, a little girl at the festival in the Trikala camp to my present day with my friends at the Pyrgos festival. Regarding the construction of a church, I want to tell you a story from my father's village, Fanari Karditsa:
In 1912, with the beginning of the Balkan wars, conscription took place and our Motherland called five classes. So the conscripted Phanariotes gathered in Kobelos to leave by train to the Classification Unit. It was the morning of April 23, 1912, St. George's Day, when they arrived at the place where the fountain is located. They heard the Church bell from Loxada. They made their cross, prayed and all together said: "Saint George, do your miracle. We are a big village but we don't have a church in your name. If we come back from the war with good results, here at this point we will build a small church in your name".
Saint George heard their prayers. The Balkan wars ended and the conscripts almost all returned. One dead and three wounded were the losses. The returnees gathered building materials and Phanariot craftsmen built the small church in 1916, thus fulfilling their wish. Since then they gathered every year there in the little church and thanked the Saint.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου