ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ (MEMORIES OF MY MOTHER )

Σήμερα, δεύτερη Κυριακή του Μαΐου γιορτή της μητέρας, θυμάμαι με πόνο τη μητέρα μου παρ όλο που έχει φύγει από κοντά μας πριν εικοσιοχτώ χρόνια. Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος με ταλέντο στη ζωγραφική & σε οτιδήποτε εικαστικό, που έμεινε αναξιοποίητο λόγω των αντιλήψεων της εποχής. Μου έμειναν οι ελαιογραφίες της που είχε δημιουργήσει όντας μαθήτρια της Αστικής σχολής Τρικάλων (κάτι ανάμεσα σε γυμνάσιο & οικοκυρική σχολή) πριν απ΄τον πόλεμο, που σταμάτησαν μετά την αποφοίτηση της. Τότε τα κορίτσια έπρεπε να κεντούν, να υφαίνουν & να πλέκουν. Μου έμειναν & τα εργόχειρά της να μου τη θυμίζουν κάθε στιγμή.

Today, the second Sunday of May, the mother's celebration, I remember my mother's pain despite having left us twenty-eight years ago. He was a charismatic woman with talent in painting & in any artwork that was left untapped due to the perceptions of the time. I was left with the oil paintings she had created as a student of the Trikala Urban School (something between a high school and a home school) before the war, which ended after graduation. Then the girls had to be embroidered, weaved & knit. I stayed & my workmanship reminded me of it every moment.