Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή μερα της Σταύρωσης του Χριστού μας, πηγαίνοντας για προσκήνημα στους επιταφίους της της πόλης μου ήρθε στο νου μου ο εορτασμός της Μεγ. Παρασκευής στα χρόνια που ήμουνα παιδί & ήταν διαφορετικός από σήμερα. Πρώτα πρωί- πρωί περνούσαν τα αγόρια στα σπίτια & τραγουδούσαν τα θλιβερά κάλαντα της Μεγ. Παρασκευής "Σήμερα μαύρος ουρανός....." όπως ακούγονται εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=3IfhG86cCb8.
Οι άνθρωποι τότε κατεχόμενοι από βαθειά πίστη & ευλάβεια αντιμετώπιζαν τη Σταύρωση του Θεανθρώπου σαν το Θάνατο δικού του προσώπου. Από το βράδυ της Μεγ, Πέμπτης που έβγαινε οι Στάυρωση μέχρι την περιφορά των επιταφίων το βράδυ της Μεγ. Παρασκευής, καμιά νοικοκυρά δεν έκανε δουλειές, δεν σκούπιζε ,δεν μαγείρευε, δεν έστρωνε τραπέζι, ακριβώς ότι γίνεται στην τελετουργία θανάτου δικού μας ανθρώπου. Όλοι πήγαιναν πρωί & βράδυ & παρακολουθούσαν όλες τις ακολουθίες & ήταν ιδιαίτερη χαρά για τα παιδιά να προσκυνήσουν & να περάσουν κάτω από τον επιτάφιο. Θυμάμαι σαν τώρα πρέπει να ήμουν ενδεκα- δώδεκα χρονών που μαζί με δυό φίλες από τη γειτονιά μου περάσαμε & προσκυνήσαμε όλους τους επιταφίους των Τρικάλων. Αφού προσκυνήσαμε όλες τις εκκλησίες περιοχής Βαρουσίου, φτάσαμε στον Αγ. Αθανάσιο Μπάρας, εν συνεχεία Αγ. Κωνσταντίνος & τέλος στα Σαράγια & συμπεράναμε ότι ο καλύτερος επιτάφιος ήταν βεβαίως της δικής μας ενορίας!!!!!!!!!!!!! (Υπήρχε δε και η δοξασία πως έπρεπε να προσκυνήσουμε μονό αριθμό επιταφίων δηλ. ένα ,τρία ή πέντε)
Τότε τους επιταφίους δεν τους στολίζανε όπως σήμερα τα ανθοπωλεία, αλλά ομάδα από γυναίκες & νέα κορίτσια της κάθε ενορίας με άνθη που προσέφεραν οι πιστοί από τις αυλές τους. Το στόλισμα γινόταν τη νύχτα μετά το τέλος της ακολουθίας της Μεγ. Πέμπτης ψάλλοντας εγκώμια & ξενυχτώντας το Χριστό όπως γινότα με τον κάθε νεκρό. Επίσης θυμάμαι πως περνούσε δημοσιογράφος από κάθε ενορία & έγραφε τα ονόματα των γυναικών που επιμελούνταν το στολισμό των επιταφίων &δημοσιευότανε στα φύλλα εφημερίδων της επομένης μέρας & ήταν μια ηθική ανταμοιβή για όλες αυτές!!!!!!!!!!
Τα χρόνια αλλάζουν αλλά καλό θα είναι να μαθαίνουν οι νεώτεροι τι συνέβαινε παλιά.
Today Holy Friday day of the Crucifixion of Christ ', going on pilgrimage to the funeral of my town came to my mind the celebration of Holy Friday in the years I was a child and was different from today. First early morning the boys passed to homes and singing sad carol of Holy Friday "Today black sky ....." as heard here: https://www.youtube.com/watch?v=3IfhG86cCb8The people then occupied deep faith and devotion experiencing the crucifixion of Jesus as the death of the person own. On the evening of Great Thursday that evgane the crucifixion until the procession of the Epitaph evening of Max. Friday, any housewife did not work, do not wipe, do not cook, just being made to our own human death ritual.
All went morning and evening and watched all the sequences and it was a great pleasure for children to venerate and to pass under the epitaph. I remember like now I was 11-12 years old with two friends from my neighborhood and we had worshiped all the epitaphs of Trikala.After worship all Varousi area churches, we arrived at Saint Athanasios of Bara, then Saint Konstantinos & finally in Saraya and it was concluded that the best epitaph was certainly our own parish !!!!!!!!!!!!! (There was not, and the belief that they had to worship odd number Epitaph ie. One, three or five).
Then the epitaphs not decorate like today florists, but group of women and young girls of every parish with flowers offered by the faithful from their yards. The decoration was the night after the end of the sequence of Holy Thursday chanting eulogies as done with any dead.
Also remember that passing reporter from each parish and wrote the names of women who decorate f the Epitaph &published in thenewspapers of the next day and was a moral reward for all these !!!!!!!!!!
The years passe, but you may want to learn what was happening the younger old.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου