ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....(THE LAZARUS CUSTOM CONTINUES...)

Τα χρόνια περνούν αλλά με χαρά βλέπω να συνεχίζευαι το έθιμο. Οι Λαζαρίνεςένα έθιμο που έχει σχεδόν σβήσει σε όλη την Ελλάδα . Στην πόλη μας, τα Τρίκαλα όμως διατηρείται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σήμερα Πέμπτη όλη η πόλη κατακλύζεται από μικρά κοριτσάκια που φορώντας τα καλά τους ρούχα και κρατώντας στα χέρια τους καλάθια στολισμένα με λουλούδια (βάζοντας το δυο καλύτερα άνθη στο σημείο που εφαρμόζει το χερούλι & βάζοντας μέσα στο καλάθι πριν ξεκινήσουν ένα αυγό για " φώλιο" με προοπτική να μαζέψουν πολλά!!!!!!!!!!!) περιέρχονται σπίτια & καταστήματα τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου.

Με τις αναμνήσεις από την κόρη μου:

Το τραγούδι του Λαζάρου:

"Καλημέρα σας καλή χρονιά σας

ήρθαμε κι από τη γειτονιά σας.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάια,

ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι

ήρθε η μάνα σου από την πόλη

σού φερε χαρτί & κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη

γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι.

Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε

δώστε μας κι εμάς για να χαρούμε"

Παλιά ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση του οικοδεσπότη του τραγουδούσαν & διαφορετικό τραγούδι!!

Τρία από τα παλιά τραγούδια:

Για τη γιαγιά:

Ήρθε ο Λάζαρος μανιά,*

το κοφίνι* θέλει αυγά,

οι τσεπούλες κοκοσούλες,*

τα χεράκια δεκαρούλες*

και τα χρυσά δοντάκια μου

χρυσές καραμελλούλες

*γιαγιά,*καλάθι,*καρύδια,*κέρματα

Για την ανύπαντρη κοπέλα:

Σ' αυτά τα σπίτια τα ψηλά τα μαρμαροστρωμένα,

εδώ 'χουν κόρη για παντρειά, θέλουν να την παντρέψουν,

της δίνουνε το βασιλιά, της δίνουνε το ρήγα.

Δε θέλω εγώ το βασιλιά, δε θέλω εγώ το ρήγα.

Μον' θέλω τ΄αρχοντόπουλο που περπατεί καβάλλα.

Για τα μικρά παιδάκια:

Ένα μικρό, μικρούτσικο, του βασιλιά τ' αγγόνι,

βασιλικό εμάζωνε, βασιλικό μαζώνει,

βασιλικό κι αδιάσμαντο και μόσχοκαριοφίλλι.

Χεριά δίνει στη μάνα του, χεριά στην αδελφή του,

χεριά στην αξαδέλφη του που πλέγει το γαϊτάνι.

The years go by but I'm happy to see the tradition continue. The Lazarines, a custom that has almost disappeared throughout Greece. In our city, however, Trikala is preserved to a very large extent. Today, Thursday, the whole city is flooded with little girls wearing their good clothes and holding in their hands baskets decorated with flowers (putting the two best flowers where the handle fits & putting inside the basket an egg for a "nest" with prospect of collecting a lot!!!!!!!!!!!!!!!!!!) come around houses & shops singing the carols of Lazarus.

With the memories of my daughter:

Lazarus came, Vaia came, Sunday came when I eat fish. Arise Lazarus and do not sleep your mother came from town brought you paper & rosaries. Write Theodore, write Dimitris write lemon and cypress.

Your chickens are laying eggs give us also that we may rejoice" In the past, depending on the family status of the host, they sang & different song!! Three of the old songs: For Grandma: Lazarus came in grantmother, the basket eggs,

the pockets nuts, little coins and my gold teeth golden candies ,For the single girl:

In these high marble-paved houses, here they have a daughter for marriage, they want to marry her, they give her the king, they give her the queen. I don't want the king, I don't want the king. I just want the aristocrat who walks on horseback. For small children: A little, little one, of the king's angoni, basil gathers basil gathers basil and mint and darkmint. He gives hands to his mother, hands to his sister, hands to his cousin who weaves the spinning wheel.